Het valt niet mee om elke dag echt iets uit het niets te maken moet ik eerlijk bekennen. Normaal dan denk je langer na over een vorm, probeer je meer en na lang bijschaven heb je een product. Het hele traject van mislukkingen zie je normaal niet. Maar vandaag wel. Inspiratieloos heb ik voor me uit zitten staren achter de naaimachine om vervolgens uit verveling mijn voeten maar te fotograferen. Toen kwam ik op het volgende idee: laat ik eens iets doen dat ik als kind heel graag deed. Ik vond het erg leuk om zelf boekjes te maken. Je kent het vast wel. Blaadjes dubbelvouwen en bij de voorpagina beginnen met de cover van je eigen verhaal. Aan de binnenkant ben ik niet toegekomen maar het niveau van het eindresultaat overstijgt het niveau van vroeger ook niet. Hmm blijkbaar is dit toch niet zo mijn sterke kant. Toch mag dat de pret niet drukken en stel ik me bij deze gewillig kwetsbaar op om toch vol te houden aan mijn uitdaging om elke dag iets te maken.
Iemand die er echt heel goed is om krabbels van niveau te maken is Keri Smith. Ze is bijna een soort goeroe in het enthousiast krijgen van mensen om hun eigen creativiteit te ontwikkelen.Kijk maar eens op http://www.kerismith.com/. Zij heeft ooit hetzelfde gedaan zag ik via haar blog alleen is het eindresultaat irritant estetisch verantwoord, zucht. Morgen beter zullen we maar zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten