woensdag 2 december 2009

Arggghh


Ik ben vanalles: vrolijk (meestal), creatief (ook meestal) en impulsief (bijna altijd). Maar waarom ben je meestal net datgene op het moment dat je het niet nodig hebt. Waarom ben ik altijd een doener en ga ik zitten denken als ik moet doen. Waarom krijg ik allerlei ideeën als ik er niets mee kan doen en niet als het moet. Waarom durf ik niet als mijn moed op zijn grootst zou moeten zijn. Want bang ben ik stiekem best wel. Bang dat het niet lukt met de middelen die ik voorhanden heb. Wat is een mens eigenlijk vaak bang terwijl we vaak bang zijn om de verkeerde reden: namelijk dat je faalt als je iets doet. Maar zo gebeurt er natuurlijk ook niets en kun je ook niet slagen. Pff snap jij het nog? Ok gelukkig ben ik meestal wel vrolijk en optimistisch maar je snapt natuurlijk wel dat mij ook wel eens met dagen de moed in de schoenen zinkt. Als de oplevering van mijn atelier langer op zich laat wachten en dus ook de inkomsten. Maar... houdt moed dappere stijders want er ligt een vers plan weer op tafel waarmee ik vol goede moed weer aan de slag ga. Doen, doen en nog eens doen is denk ik toch de sleutel.
Voor degenen die helemaal niets snappen van mijn verhaal maar wel een idee willen krijgen wat ik ga doen: http://www.restored.nl/ of Haarlemmerdijk 23 in Amsterdam. Een heel gaaf initiatief dat precies past bij hetgeen ik voor ogen heb.

1 opmerking:

  1. Hey Elles,

    Je slaat de spijker op zijn kop zeg.
    Wat een herkenbaar verhaal, en het is volgens mij ook precies wat je zegt, vooral doen, en niet opgeven hé.

    Groetjes Peter Janssen

    BeantwoordenVerwijderen